Wat was ik gisteren moe, toch flink nagenoten. Gisteravond de kaarten en brieven doorgelezen, vaak liepen de tranen over mijn wangen (soms ook van het lachen), momenten en dingen die ik zelf vergeten was, maar op anderen lang geleden zo'n indruk hadden achtergelaten, wat was ik toch een engeltje (haha).
Het mooie is ik krijg nog steeds reacties binnen of via kaarten of via social media, dat toch verschillende mensen het jammer vonden dat ze er afgelopen woensdag niet bij waren (ik ook) toch te laat gezien, gehoord, vakantie.
Dus mocht er nog een groot wonder gebeuren dan doen we het volgend jaar mijn 47 ste ook zo vieren !
Dus ik gisteravond doodmoe in mijn bed (ik ga nog steeds naar boven), lig ik goed en wel, begint het weer.
Assistent-H weer opgetrommeld met de mepper, hij had nog iets in de vrachtauto tegen de muggen zei hij,
ik ben benieuwd of ik aankomende nacht ongestoord kan en mag slapen !
Voor de rest alles zijn gangetje, Nicky weer een poging om in Amsterdam de toets te maken, die vorige keer door de treinstoring niet door kon gaan.
Joyce is thuis een beetje aan het prullen, is van de week al een paar dagen naar school geweest, introductie.
Perry is werken en komt rond 17.00 weer thuis om hier het weekend door te brengen.
Assistent-H loopt ook zo'n beetje rond en is overal voor inzetbaar !
