8 jaar geleden hadden we net onze in Chaam en omstreken bekende groene Kia bus, toen mocht ik er nog in rijden met onze Nicky naar de koers ons pa in Zundert ophalen, die toen al ziek was, die genoot er zo van om mee te rijden. Ik moest er vandaag weer verschillende malen aan denken, ik denk dat het een graad of 15 warmer was, dat wij de 5e naar Hoevenen reden de dag voor zijn verjaardag, heel de middag lekker in het zonnetje gezeten, koelboxje, boekje mee.
Wat was het leven simpel en geweldig, en die zon. Waar nu alles van verdroogd is niet van de zon maar een ijzige wind, als ik nu uit mijn raam kijk alles triest en troosteloos, hoop ik dat een bui regen en de zon alles weer naar een vrolijk, fris groen geheel zal omtoveren.
Toch vreemd dat je in 8 jaar veel kan winnen, maar ook verliezen!
Het bio ritme wil niet echt meewerken, de pillen die ik 'smorgens moet slikken zijn oppeppers en ik denk dat het bij mij botst met de slaapmedicatie, ik zit al aan mijn derde soort.
Ik pas nu mezelf maar aan, zo gauw de krant er om 6.15 is ga ik maar uit bed eet ik wat , lees de krant terug naar bed en rond 8.30 er weer uit.
Als mijn lichaam het aangeeft eet ik, drink ik en slaap ik, etenslucht is voor deze week ook taboe, ik denk dat ik al bij al weer redelijk door mijn 2e kuur fiets en alleen naar mijn lichaam moet luisteren....
