Vanochtend even naar Oosterhout geweest, ontbijtje genomen bij de hema even rondgelopen door het winkelcentrum, en weer naar huis, dutje gedaan eten gekookt. Terwijl ik hiermee bezig was belde de oncologieverpleegkundige, ik was er zelf ook al achter, ik ben toch anders dan de rest. Om de paar uur zoveel eten is niet normaal, zoveel chemo-ridders kunnen er niet in mijn buik zitten en Henk hoeft ook geen hooi en paardebrokken voor mij mee naar binnen te brengen.
Ik was er al bang voor, mag ik een" zusje van de pretnizon" slikken, wordt ik "zogenaamd" actief van, s'nachts om de 2 a 3 uur wakker uit bed of een schaal pap en 3 uur later een paar boterhammen, niet slapen, en dan zeggen ze jij blijft er goed uitzien. Dat is zeker zoveel eten, nen dikke kop van de pillen, enne geen een rimpeltje meer !
Liever volgende keer iets minder eten, veel beter slapen enne die paar rimpeltjes zit ik ook niet mee !
