Vandaag is de dag dat de Schans 3 jaar geleden voor en door onze bewoners geopend is, als ik terugkijk is de tijd voorbij gevlogen, een jaar of 11á12 geleden, was er een stemmetje in mijn hoofd dat zei, "die varkenskooien maak daar een huis voor Perry van".
We (ook met diverse ouders van andere bewoners) zijn er ongeveer 8 jaar mee bezig geweest, maar als ik er nu rond loop en zie hoe Perry geniet en van de dieren, en hij duidelijk een deel van het geheel is, weet ik dat ik blij ben dat ik naar het stemmetje geluisterd heb.
Ongeacht wat er voor mijzelf in het verschiet ligt, weet ik dat hij "thuis is", dat ik mijn symbolische steen gelegd heb.
Voor de rest zijn de Paasdagen weer voorbij gevlogen, weer lekker gegeten en natuurlijk weer veel te veel paaseieren gesnoept, maar zo heb ik weer wat reserve voor het 2e deel van de week.
