Ik ga er maar vanuit dat ik klaar ben met mijn 4 kuren, het was weer gezellig met mijn Turkse vriend en de meneer van 78 uit de Leur, en de 3e man was een nieuwe uit de Noordhoek. Duidelijk dat ik dus in het ziekenhuis mijn eigen harem heb.
Ik merk wel dat mijn lichaam door de chemo echt "op" is, het gaat een kunst worden om het verplichte vocht binnen te werken, en het eten idem. Maar goed dat ik zoveel reserve heb opgebouwd, nog steeds geen rimpel te bekennen. Het gekke is je ziet er voor de buitenwereld goed uit maar je voelt je hondsberoerd, je kan er beter iets slechter uitzien en lekker in je vel zitten. en niet nadenken maar doen.
Nu nadenken en toch maar niet doen.......
Nu ik het zelf meemaak begrijp ik er zelf ook meer van, jaren geleden toen ons pa aan de chemo zat, het liefste wat hij deed was mee naar de koers gaan, dan haalde ik hem op, en hij genoot er altijd van (toen was onze Nicky nog 2e jaars nieuweling/ junior) waren toch kortere wedstrijden dan die hij nu moet rijden.
Maar dan zei hij dat hij 2 รก 3 dagen moest herstellen, je kan het je moeilijk voorstellen als je gezond bent, toch is het zo !
31 mei krijg ik een ct scan en 3 juni krijg ik te horen of de riddertjes hun werk goed hebben gedaan, ik hoop het wel want ik en mijn lichaam zijn even chemo-moe, liefst even niks (buiten de gewone controles)even het lichaam weer een beetje zelf op orde proberen te brengen, conditie weer beetje proberen op te bouwen, ik weet het word nooit meer wat het was, maar halverwege tussen nu en toen is nog middenmoot en daar teken ik nu heel graag voor !
Het weer werkt ook weer lekker mee, als ik dadelijk mijn middagdutje ga doen mis ik niks !
De groeten !
